عاشقا نه های غزل

چقدر حال و هواتان به جانم آتش ریختبرات کرب و بلاتان به جانم آتش ریختغروب بود و دل من هوای باران داشتو ابر توی نگاتان به جانم آتش ریختهوای بدرقه اما همیشه هم بد نیستادا و لحن صداتان به جانم آتش ریختچه لحظه های غریبی که مانده بعد شماسکوت پنجره هاتان به جانم آتش ریختکه نوش جان شماها حلاوت حرمینغبار روی عباتان به جانم آتش ریختبه راه ماندم و دیدم که دوستان رفتندغروب بود و هواتان به جانم آتش ریخت                                    بیرجند1401/3/8 عاشقا نه های غزل...